“In de Rue des Bouchers, in de Rue des Bouchers...”... is in Limoges .. “Le cartier des boucher”  en is hier zeker even bekend als onze “Rue des Bouchers”. Al wat Verminnen in zijn lied beschrijft, kan men hier vermoedelijk ook krijgen.  Wij beperken ons tot wat een pelgrim is gegund.. een fris pintje. Wij bezoeken natuurlijk ook een kapel vanuit een tijd dat er nog geen kerken waren en hebben daarbij ook véél geluk. Meimaand is Mariamaand en dan mogen allen een uitlezen groep kwezels hier in het absolute geheim een rozenhoedje komen bidden. Geen uitnodigingen op de deur, geen uitleg waarom: onmiddellijk gesloten. De poort op onze neus toe! We waren ze echter tóch net te snel af en grijpen dus de nipte kans om toch een snel bezoek te doen. Ik werp nog een muntstuk in de automaat die het licht in de kapel doet branden. De kwezels zullen dan tenminste niet uit gebrek aan licht over de vloer struikelen... of ze het Goddelijk Licht zullen zien, is hun zaak. “Wie naar het altaar gaat”... moet vooral kijken waar hij gaat!

We gaan uiteindelijk naar de zusters van Sint-Franciscus en krijgen onze kamer. Ze is gerieflijk en het sanitair in gewoon tiptop. De warmte en oprechte gastvriendelijkheid en openheid waarmee deze zusters ons hier ontvangen, zal me altijd bijblijven.

s’ Avonds gaan we een hap eten met Jacobus (die straks dus terug Jaap zal worden).  Hij heeft de Camino twee maanden gelopen en is uitgeput hij heeft dus besloten Limoges als zijn voorlopige eindhalte te nemen.  Het doet ons plezier met hem te kunnen gaan dineren. We hebben tot nu nog niet de kans gehad om écht met hem te communiceren. Het is een atypisch gesprek... geen vraag antwoord maar eerder vraag-vraag gesprek. Zalig man! Evenals het menu in deze dikke brasserie Limousin... je kan zelf invullen wat er op onze dis is gevolgd.

We keren terug naar ons verblijf en Jaap, onze rasechte Amsterdammer uit Bilkhoven, fluit een aandoenlijk deuntje van André Hazes... “Hé, Jongen”. We zijn er van aangedaan. Dit is zijn laatste dag dit jaar op de Camino. Hij heeft zichzelf totaal gegeven en gaat zich nu heropladen thuis. DIKKE PROFICIAT Jaap... en weet vooral dat je  “Jacobus” in Limoges op je wacht!