Making your good times count
and not forgeting your bad times makes a man sucessful.
17 May 2015
Distance today
Total distance
Weather
RUSTDAG 2
1120 km
Sleeping: Ibis Hotel, Périgueux.
Visitors: Lea, Eliane en Firmin
Route
RUSTDAG 2
Un dimanche en ville (we hebben al een dimanche à la campagne gehad dag 16 – 19 april).
Un dimanche en ville. Le matin. Petit déjeuner bij één van de vele bakkertjes. We treffen het alweer. Bij dit bakkertje hebben ook alle marginalen van de stad afgesproken. We passen dus volledig in het plaatje. Eliane trakteert ons ook vandaag op het ontbijt. Ze vertelt ons ook dat ze een beetje last heeft... zou de (ganzen)lever op haar maag liggen? Bij het verlaten van de zaak krijg ik een berichtje van tante Rita van de Kroon: ik sta op nummer één om de lotto te winnen... het enige nummer dat nog moet vallen is.... je kan het niet raden: 27!
Ook op zondag is er een marktje, weliswaar een stuk kleiner dan de markt gisteren. We wandelen richting “dienst van toerisme”. Op een groot plein vlak buiten het middeleeuwse centrum lopen we recht op een Lions club-bijeenkomst. Ook hier misstaan we niet. De lokale afdeling van de serviceclub besluit vandaag, bij wijze van grote uitzondering, eens niet de honger uit de wereld te ETEN maar het al RIJDEND te doen. Op het plein staan zeker 50 oude wagens waarmee we straks, mits betaling natuurlijk, een rondje kunnen meerijden. Er staat een “ancêtre” van de oudste generatie, een “Zebra”, verder een “traction avant”, een Jaguar van de jaren 1935, Carman,... Er staan zelfs twee Citroëns waarmee Firmin en Lea nog hebben gereden: een tweepaardje en een DS. Dit vertelt iets over de ouderdom van zowel de auto’s als die van onze wilde weldoeners. Ook de auto van mijn grootmoeder, een Renault 6, en de auto van mijn peter, een Renault 12, staan hier te pronken.
Op de toeristische dienst geeft men ons een kaart. We gaan deze voormiddag even aan de rand van de stad naar de Gallo-Romeinse site. Een stuk van een oude tempel en stukken van de arena zijn nog zichtbaar. De Romeinen wisten natuurlijk toen ook al waar het goed verblijven was. Verder lopen we nog langs de ruïnes van een kasteel dat de Hugenoten tijdens de godsdienstoorlog hebben platgebrand. Hoe zat het alweer met het toekennen van heilige statuten en het omverwerpen van heilige huisjes? Ons bezoek aan het historische Périgueux is hiermee bijna afgerond.
Un dimanche en ville – Midi. We stappen over het plein aan de rand van de middeleeuwse stad en drinken iets in een Irish pub. Ondertussen is het écht warm geworden. De zon geeft het beste van zichzelf. In het hotel laten we jassen en bottines achter. Het bezoek uit Tervuren was voor ons even gezellig als noodzakelijk. Onze nieuwe stapschoenen zijn aangekomen. De oude schoenen hebben hun dienst bewezen: de zolen zijn volledig op, er is geen profiel meer in te herkennen. Met zo’n banden haal je de technische controle niet. Ik heb nu anderhalve dag mijn nieuwe schoenen getest – ze waren wel al goed ingelopen – en... no problemo.
Un dimanche en ville – Après-midi. Er is één kant van de middeleeuwse stad die we nog niet hebben bezocht. De paar straten die we nog niet deden, komen nu aanbod. Enkel “Hôtel Particulier” en nog een paar pleintjes, en verder gewoon genieten. Dit is onze laatste rustdag. Vanaf morgen zijn we terug op pad.
Un dimanche en ville – Soir. Jamais deux sans trois! Natuurlijk doen we ons ook vandaag tegoed aan de geneugtes van de Franse keuken. De komende weken zal het voor ons een héél stuk minder worden... althans wat gastronomie en compagnie betreft! Geen vrienden uit Tervuren, geen gastronomische maaltijden. We zijn er evenwel vast van overtuigd dat dit ruimschoots zal worden gecompenseerd door alle andere dingen die de Camino aanbiedt... landschappen, de stilte van de natuur, het ontmoeten van nieuwe medepelgrims. We moeten ten volle beseffen dat we nog slechts drie weken in “la douce France” zijn.. daarna beginnen we aan de Camino “Frances”.. in Spanje.