Het ontbijt was iets beter verzorgd dan het avondmaal. Een lekkere croissant en twee stukken brood met kiwiconfituur. Pas bij het verlaten van het hotel begrijpen we waarom precies... de pergola van het hotel is volledig overgroeid met een kiwiboom. We besluiten niets te zeggen van het slot van onze kamer dat we gisteren hebben stukgemaakt. Alles is hier versleten, tot de sleutels toe!

We doen het rustig aan omdat we vandaag slechts een 25 tal kilometer moeten stappen. In Châlus doen we inkopen in de Super U en voorzien ons ook onmiddellijk voor donderdag. Héél Frankrijk ligt morgen plat: Hemelvaart. De meeste winkelkarretjes zijn volgeladen met schotels BBQ-vlees, kratjes rosé en houtskool. We dromen even weg! Dat zou verdorie toch smaken. Eén van de zwaarte beproevingen van de pelgrim is inkopen doen in een warenhuis: lopen langs rekken vol met spullen die we maar al te graag lusten maar niet kunnen kopen. Een mens krijgt er een sterker karakter van.

We lopen langs de kerk van het dorp maar bezoeken ze niet: neo-toestanden. Wat ook niet authentiek is in dit dorp maar daarom niet minder origineel is de bevolking! Héél het dorp is Brits. We beslissen halt te houden aan de fontein van het dorp en iets te drinken. De volledige fontein is trouwens volledig versierd met Sint-Jacobsschelpen - Je zou je in de Yorkshire Dales wanen. Mannen met megasnorren,  vrouwen met kleurrijke bloemetjesjurken, boodschappen worden hier in rietenmanden gedaan en iedereen begroet elkaar in het Engels. In het zaaltje van de zaak waar we iets drinken, is de vrouwengilde samen aan het breien en haken... ook in het Engels. Dit is overduidelijk als men de combinatie van de bonte kleuren bekijkt.

Bij het verlaten van het dorp spreken we nog even met een kranige achtentachtig jaar oude man. Hij zegt dat hij nog altijd met de wagen rijdt: “Mais pas à Limoges, ils mettent des grands panneaux ronds et rouges avec une barre blanche.” Het is inderdaad beter dat de brave man niet meer in de stad rondbolt. Hij heeft immers geen idee wat de verkeersborden betekenen. Hij besluit zijn praatje met: “Ma femme c’est servie de moi, mais avec modération.”