Alle andere verslagen zijn op te vragen via Spain, France, Belgium en kies voor het stuk van de camino waarvan je de verschillende verslagen wenst te lezen.
Vergeet aub niet het contactformulier "Contact form" in te vullen indien je op de hoogte wenst te blijven... ook na 20 juli zullen er nog regelmatige updates zijn.
15 juli 2015
Distance today
Total distance
Weather
Dag 100
0 Km
2400 km
Sleeping: Le Grand Bleu, vakantierdorp, Barjac
Travelling with: Staf en Stef
Route:
Een luie namiddag in het stadje Barjac. We hadden een superavond gisteren. We maakten zelf een uitgebreide koude schotel en genoten van ons superappartement. Het terras geeft op 20 meter uit op het zwembad en op de tuinen van de achterliggende villa’s. Het stadje is ook op 20 meter in vogelvlucht. We horen hoe de fanfare de festiviteiten inspelen... morgen komt de tour ook hier langs. De kermis is opgesteld, er zijn speciale ambachtenmarkten de komende dagen en er zijn ook verschillende tornooien gepland op het grote dorpsplein dat volledig is omzoomd met eeuwenoude platanen. Hoe ver staan we hier van de wereld die Marcel Pagnol zo mooi heeft omschreven. Na de maaltijd begeven we ons naar de stad en doen een toertje door de smalle straatjes en flaneren langs sfeervolle pleintjes. Bargac is niet groot maar heeft echt wel veel te bieden. We besluiten ten slotte nog iets te gaan drinken op een pleintje aan een bar van waaruit een jonge stem oude nummers brengt. Mamzelle kan verdorie goed zingen, ze wordt begeleid door een oudere heer met gitaar en belletjes aan de voeten. Een glaasje rosé... voor Stef wél. Fankie neemt een Duvel en Staf een Witte van Hoegaarden. Ik beslis de ober op zijn geluk te testen. Die gasten hier in de “fin fond de la France” beweren hier Orval te hebben... mon oeille. Er is al meer dan een jaar geen Orval meer in België voor een Orvalfreak zoals ik... wat zou er hier dan zijn! Haal maar aan man, ik geloof er toch niets van! En toch... hij heeft Orval in voorraad... en meer dan één. Dat kan ik u nu garanderen. Of hij er na onze komst nog véél heeft weet ik niet... in elk geval al een heel stuk minder. We kaarten nog even na op ons eigen terrasje en de mannen gaan slapen... ik heb zin in Bach en haal mijn pc erbij... om 3 uur s’ nachts word ik wakker... Phillipe Herreweghe en zijn Collegium Instrumentale willen me nog wel wat gezelschap houden samen met Bach en zijn Mattheuspassie maar de batterij van m’n pc beslist er anders over. Ik besluit uiteindelijk te gaan slapen... alleen s’ morgens blijkt in het verkeerde bed. Perier c'est fou!
Laat gaan slapen en laat opstaan? Neen niets voor mij. We hadden gisteren al afgesproken dat iedereen op eigen initiatief naar de markt zou gaan en tegen 12 naar de afgesproken plaats zou komen. Ik neem een uitgebreid bad en zit om 8 uur ’s ochtends tussen de écht Franse madammekes een café crème te nemen. Ik schrijf een mail om te klagen over de deur die stuk was in het vorige hotel... niet zonder enig succes blijkt... later op de dag vernemen we dat we € 100 terugbetaald krijgen op de luxekamer in Pau (die we trouwens ook al vastkregen aan een supervoordelig tarief). Ik doe een toertje over de markt en besluit de mannen te gaan helpen met de inkopen voor vandaag. Ons appartement biedt danig veel mogelijkheden dat het maar al te gek zou zijn er geen gebruik van te maken. Een pintje in de stad kost minstens € 2,75... voor 20 pintjes in de winkel betalen we slechts € 13. Als je met vier échte Tervurenaars te doen heb,t kan dat op termijn wel wat betekenen. Na de boodschappen in de Carrefour gaan we terug naar de markt. We kopen ondermeer nieuwe tafelkleden met mooi brodeerwerk, lekkere kaas en nougat, voor moeder een brok zeep van Alep... met meer kan ik ze geen plezier doen. Na de markt zakken we af naar onze “fief” en doen ons tegoed aan alle lekkere dingen uit onze koelkast. De rest van de namiddag brengen we door in ons zwembad. ZALIG. Tegen 16.30 u. gaan Staf en ik naar het barretje waar we internettoegang hebben... ik wil het verslag van vandaag maken en Staf wil het einde van de koers zien. Tot zijn grote verbazing zijn de Belgen in de topgroep... Stef en Frankie komen ook binnengelopen en we maken samen mee hoe Greg Van Avermaet als eerste over de finish flitst in Rodez... en dit allemaal op geen 15 km van waar wij zitten. Hoe magisch kan de tour zijn. Het enige wat we vandaag moeten doen, is onze kajaktocht voor morgen regelen en genieten van dit dorp waar men Van Gogh verwacht op elke hoek van de staat. Gaan we vandaag een tafereel mogen meemaken zoals hij zo mooi heeft geschilderd in zijn “Café de Arles”?