Model

A shoe is not only a design,

but it's a part of your body language, the way you walk.

The way you're going to move is quite dictated by your shoes.

Christian Louboutin

Heeft diene gast enig idee wat voor stelten hij de vrouwen aanmeet?

6 juni 2015

Distance today

Total distance

Weather

DAG 62

30 Km

1655 km

Previous daily reports: click Belgium, France, Spain.

Sleeping: Refuge Casa Mariala, Rio del Lago

Walking with: Gerry en Wilma Riki & Marian uit Nederland , Sarah and Chelsea from Canada

Route:

Estella
Los Arcos
Torre del Rio

Vandaag hebben ze ons niet liggen. We vertrekken meer dan op tijd. We staan op om 5.45 u. en zijn gepakt en gezakt buiten om 6.15 u. We stappen door een verlaten stad die alleen door pelgrims wordt bewandeld. Het is lekker fris buiten en het wandelen is bij dit weer zalig. De zon gaat op als de stad al ver achter ons ligt. Er zijn twee wegen die we vandaag kunnen nemen. De ene gaat onmiddellijk naar Torre del Rio, de andere gaat eerst via een klooster waar pelgrims wijn kunnen krijgen. Vermoedelijk zijn de geestelijken van dienst nog niet wakker en indien ze dit wel zijn, is het in elk geval véél te vroeg voor wijn. We zijn zeker niet alleen onderweg... iedereen die een tijd gewandeld heeft, weet dat het anders niet te doen is. We nemen ontbijt in het eerste dorp na 7 kilometer maar wandelen onmiddellijk door. Onze stap is duidelijk sneller dan die van de andere pelgrims. In Los Arcos halen we Wilma en Gerry terug in. Ze zijn vertrokken om 5 uur om het rustig aan te kunnen doen. We drinken samen een cola en eten een “boccadillo” met gebakken spek. Onze etappe zou hier stoppen maar we hadden gisteren al besloten verder te gaan. Onderweg naar Sansol begint de sol wel echt terug te branden. We worden spontaan aangesproken door twee Canadese juffrouwen... “We know you!”. Hoe kan dat nu? Website? Neen toch niet “men” heeft ons over jullie gesproken. “Jullie zijn toch die gasten die van thuis vertrokken zijn, stappen als gekken en toch tijd hebben om af en toe een terrasje te doen?”... euh... ja dat zijn wij! Sarah heeft gestudeerd in Santiago en doet nu de Camino, Chelsea doet “the grand tour of Europe”. We nodigen ze uit om voor haar bezoek in Brussel op ons een beroep te doen. Het is een zeer aangenaam gesprek en nog een véél aangenamer gezelschap. Hierdoor vordert de tocht weer een stuk vlotter. We stappen samen “Torre del Rio” binnen. We boeken onmiddellijk ons bed in de regufe “casa de Mariala”, ook Wilma en Gerry komen straks. We sturen een bericht naar Antje, maar zij reageert niet... “Balen”... wat in Spaans OK betekent. Je doet maar.

Onze Canadese juffrouwen geven voor het vertrek een héél bijzondere show ten berde... voor elke dag die ze onderweg zijn, doen ze evenvéél push-ups, mét loodzware rugzak aan! Deze dames sleuren o.a. een pot pindakaas, pasta, ... mee. Hoe gek zijn die?

Op het plein heeft ondertussen een ambulante handelaar zijn koopwaar uitgestald. Met luidspreker kondigt hij al aan wat hij zou verkopen. Je kan het inderdaad niet raden... schoenen! Frankie bestudeert van op een afstand het assortiment maar schudt neen... dat is het niet. En inderdaad hij heeft gelijk. Er komt niet één klant naar de koopwaar die uitgestald staat op de trap van het mooiste huis van het dorp. Wilma zorgt voor een lekker tussendoortje, een pakje kaas en hesp met stokbrood. Ondertussen heeft de “doyenne” van het dorp ook plaats genomen aan ons tafeltje. Ze ratelt in het Baskisch en zingt aldoor aftelrijmpjes... op zich wel een mooi tafereel. Ze blijft maar klagen over de hitte... dat verstaan we wel. Het is ondertussen ondraaglijk warm. Pelgrims te voet of met de fiets blijven toestromen. Waarom lopen mensen toch in zo’n hitte. Frankie gaat nog een pintje halen maar dat is er niet meer. Geen 5 minuten later brengen twee jonge gasten een nieuw vat. Toch één commerçant in dit dorp heeft enig commercieel inzicht. En dit allemaal onder dezelfde tonen van dezelfde kinderliedjes die het oude dammetje maar blijft afratelen. We zitten op de Spaanse platteland. En het bevalt ons.