Bij het verlaten van het dorp ontmoeten we Gisèle Verbeek. Neen niet uit België maar uit Canada. Haar overgrootvader emigreerde vanuit de kempen naar ginder. We staan samen voor het onvoorstelbaar mooie panorama van dit dorp. Ze vertelt verder dat ze even via IJsland een marathon is gaan lopen en nu de Camino doet. Ze runt alleen een boerderij met 150 koeien, 250 schapen en 29.000 kippen. Straffe madam. Onze 49 jaar oude Canadese doet naar eigen zeggen de Camino om te weten wat ze zal doen als ze volwassen zal zijn. We nemen afscheid en lopen op ons tempo door... tot ze ons terug inhaalt en zegt ons te herkennen. Van waar dan? Vanop de website verdorie! Een tante Lea uit België heeft onze site doorgegeven en heeft ook verteld dat ze daar maar eens diende op te kijken. Hoe gek is dit? Mensen uit Canada herkennen ons op de Camino via onze site!

Gisèle blijft rusten in Villatuerta, ze heeft last van pijnlijke voeten. We doen nog een laatste inspanning om tot Estella te geraken. Zo laat mogen we niet meer vertrekken. De hitte is quasi onhoudbaar. Bij het binnenlopen van Estella ontmoeten we Gerry en Wilma terug. We drinken samen iets en gaan snel douchen. We zijn doodop!