We besloten gisterenavond nog eens te gaan verdwalen in de straten en op de pleinen rond de kathedraal. De stemmige pleintjes zijn via kleine steegjes en steile trappen met elkaar verbonden. Het is duidelijk “the place to be” na zonsondergang. We vinden uiteindelijk een schitterend terrasje dat een prima uitzicht biedt over de oude stad… dit is de perfecte plaats om ons bezoek aan Praag af te ronden. De plek was schitterend, de drankjes meer dan behoorlijk maar het gezelschap spande de kroon. We deelden onze tafel met drie perfect uitgedoste dames die net van het theater terug waren. Het volledig plaatje klopte, smaakvol soireekleed met assorti handtas, ook de schoenen pasten onder deze verschijning. Onze verbazing was dus groot als de dames zich geen “coupke champagne” bestelden maar resoluut kozen van een halve liter donkerbruin Tsjechisch bier en dat ze bovendien met zelden meegemaakte vlotheid naar binnen zwolgen. Madame est servie! Het is blijkbaar al het eerste uur van zondag wanneer we onze taximan bellen. Hij beloofde ons gisteren terug naar huis te brengen maar scheen toch op andere ideeën gekomen te zijn. We wekken hem klaarblijkelijk uit een diepe slaap en met zwaar Russische tongval weet hij ons te vertellen “I do not worrrrk today”. We kunnen dus nog één keer

over de verlaten en feeëriek verlichte Karelsbrug lopen… het toeval regelt het altijd voor ons! 

Een tweede deel van ons Tsjechische verhaal

staat gepland in Noord Bohemen. Frankie rijdt een kleine 150 km tot in het Reuzegebergte. Sommige reisgidsen noemen dit gebied ook het Tsjechische paradijs. En van een paradijs gesproken: in de winter zijn wintersporters hier heer en meester, in de zomer fietsers en wandelaars. We kiezen een plaatsje op de enige camping van Harrachov, inboeken kan pas vanaf morgen. De eigenaar werkt niet op zondag. De trend is hiermee gezet. De sfeer is ongedwongen en alles ademt vakantie uit. In de (groot)stad de eerste paar dagen was er nog ergens de drukte van werkende mensen en van een stad in volle beweging. Hier is niets van te merken.

De camping ligt te midden de schitterende dennenwouden van Bohemen en wordt doorkruist door een klein beekje dat vanuit een vijvertje vertrekt. Aan de overkant van de straat beginnen alle wandelpaden. Hoe schitterend kan een camping zijn? We doen snel wat inkopen in de supermarkt

aan de overkant van de straat en relaxen wat op de camping.

Voor het avondmaal gaan we naar een typisch klein restaurantje. De blokhut werd vermoedelijk een dikke honderd jaar geleden gebouwd en is lieflijk ingericht met allerlei oude gebruiksvoorwerpen. We kiezen voor de schotel van het dorp: een hartelijke ragout van rund geserveerd met frietjes. Inderdaad, de knödel werden op onze vraag vervangen door frietjes.