We hebben onvoorstelbaar veel geluk bij het

inchecken in Camping Bohemia… er is nog één plaatsje vrij op de eerste lijn, vlak voor het meer. Hier blijven we vier nachten staan om te genieten van de rust.

We zijn pas volledig geïnstalleerd wanneer een zwanenpaar fier zijn kroost komt voorstellen. De drie donzige jongen zijn druk

bezig hun veren te schikken en volgen heel trouw hun ouders. Ondertussen springen dikke vissen uit het water omhoog en laten zich maar al te graag zien. Dit tot grote frustratie van een man die met twee lijnen al heel de namiddag staat te hengelen en nog nooit beet had… een écht loos vissertje dus! Later zal blijken dat zijn verhaal een drama is in maar liefst zeven acten.

Hoe zalig is het hier? 

Dolce far niente! Wat zonnebaden, nu en dan eens zwemmen en wat schrijven aan de teksten voor de website! Beter kan het niet worden. Frankie zorgt voor een fris pintje nu en dan en doet de

voorbereidingen voor ons avondmaal.

Bij zonsondergang genieten we van onze eerste zelf gekookte maaltijd en genieten van het schitterende spektakel dat moeder natuur ons ook nu weer geeft.

Loze vissertje – Tweede act

Ondertussen heeft hij noch altijd geen vis gevangen en al tot driemaal toe zijn barbecue opnieuw aangestoken. Hoog tijd dus om zijn actieplan aan te passen. Met een bootje op afstandsbediening vaart hij naar de dobber waar hij extra lokaas in het water dumpt. De ploeg is ondertussen van adviseurs uitgebreid met zijn echtgenote en een andere campingvriend.

Loze vissertje – Derde act

Waarom bijten ze toch niet? Wat loopt er mis?

Misschien bijten ze wel maar zag hij het niet! Om deze optie uit te schakelen, installeert hij een heuse alarminstallatie op de hengels die bij de minste beweging beginnen te fluiten en te piepen. Hoeveel deze man in heel zijn

“attirail” heeft geïnvesteerd is me niet duidelijk… wat ik wel weet is dat ik hier in Tsjechië voor dat geld verse vis laat overkomen van bij François op de Place Sainte Cathérine in Brussel.

Loze vissertje – Vierde act

Uit colère besluit meneer in hoogst eigen persoon zijn dobbers te gaan controleren. Hij springt dus zelf in het water en zwemt tot aan zijn dobbers om te controleren wat er toch misgaat! Onverrichter zake keert hij terug en besluit zijn inspanningen toch nog te verlengen.

Loze vissertje – vijfde act

Het is pikdonker, aan de overkant van het meer zien we wat lichtjes branden maar verder ziet men niets! Een paar Tsjechische

madammen hebben duidelijk te diep in het glas gekeken en besluiten vooralsnog te gaan zwemmen. Al zingend en giechelend duiken ze het meer in… vlakbij de lijnen van meneer. Als dat maar goed komt? In het beste geval zal hij morgen twee meerminnen aan den haak hebben geslagen. Hopelijk is de barbecue tegen dan gedoofd!