We rijden vandaag van het westen naar het oosten van Noorwegen en laten dus de fjorden achter ons. We overnachten vandaag aan het Mjøsameer in de buurt van Lillehammer. Op de 250 km die Frankie rijdt, doorkruisen we een hoogvlakte die sterk doet denken aan de Hoge Venen. Uitgestrekte dennenwouden en open heidevlaktes wisselen elkaar af. De zichten zijn minder dramatisch dan in de fjorden maar zeker niet minder mooi. Vlak vóór Lillehammer – winterspelen in 1994 – zien we hoe drie dames op langlauflatten met wieltjes er onder, men noemt dit hier rolskiën,  dapper de berg naar boven skiën… zij kunnen blijkbaar niet wachten tot het winter zal worden!  

Op geen tijd zijn we geïnstalleerd op de camping aan de oevers van het meer. Het Mjøsameer is 360 km² groot… dus 10 maal groter dan Tervuren (het volledige grondgebied mét Moorsel, Duisburg én Vossem) of ongeveer 2 maal groter dan Brussel.

Na een snelle lunch installeren we ons voor een luie namiddag… de boottocht van gisteren is nog niet helemaal verwerkt. We keuvelen en lezen wat maar houden vooral de andere campingbezoekers in de gaten. Vlak voor onze staanplaats zien we hoe een Noors gezin aankomt en zich installeert, zelfs Jacques Tati zou het nooit zo hebben kunnen verfilmd! Mevrouw gebaart hoe meneer zich precies moet parkeren met zijn stationwagen en wel 12 meter lange caravan… als daar maar geen miserie van komt! Na wat manoeuvreren wordt de sleephut waterpas gezet en wordt de enorme voortent eraan gebouwd. Als alles uiteindelijk is uitgeladen krijgt mevrouw een cadeau voor haar verlof: een setje. Neen niet de laatste creatie van haar favoriete lingeriemerk maar een mooi setje bestaande uit stoffer en vuilblik, netjes voorzien van een lange steel zodat ze zich deze vakantie niet moet bukken bij het proper houden van haar vakantiepaleis.  Goeie congé madam!

Om te zwemmen is het vandaag te fris dus storten we ons op het koken. Elianneke en ik bereiden de maaltijd voor van vandaag én morgen. Voor vandaag een Marokkaanse tabbouleh met een varkenskotelet en sla en voor morgen kochten we eerder vandaag diepgevroren rendier en dat kunnen we in de koelkast niet bewaren. We maken er een stoofpotje van op “Vlaamse” wijze. Frankie neemt de honneurs waar en wordt plechtig uitgenodigd zijn pas geopend pintje in de pot te gieten. A la bonheur!

We moeten tot drie keer toe ons volledig terras opplooien en binnenlopen omwille van hevige stortbuien… op zich vervelend natuurlijk. Het voordeel van dit weertype is dat we getrakteerd worden op twee schitterende regenbogen!