Model

Take vacations. Go as many places as you can.

You can always make money. You can’t always make memories.

4 augustus 2018

Distance today

Total distance

Weather

Sleeping: Wildkamperen

Op een klein halfuurtje staan we in het hartje van de stad en beginnen ons bezoek met een wandeling door het "Koninklijk"park en lopen zo de belangrijkste boulevard van de stad op. Aan alle lantaarnpalen hangen banners die de Norway Cup aankondigen, blijkbaar is dat hét event van de Noorse zomer. Gedurende de hele dag zien we hoe groepjes jongeren met hetzelfde outfit door te stad lopen. Hun shirts verraden vanwaar ze komen: Zuid-Afrika, alle uithoeken van Azië, internationale scholen van over héél Europa, …

De grote boulevard mondt uiteindelijk uit in een winkelstraat die aanvankelijk héél exclusief is maar gaandeweg een héél stuk ordinairder wordt. Op een bepaald moment sta ik een foto te nemen van een putdeksel in het voetpad dat toegang geeft tot de riool. Waarom dan? Een Noor slaat me geamuseerd gade en stelt zich exact dezelfde vraag… indien men goed observeert ziet men inderdaad meer! Net zoals in Bergen dragen de putdeksels ook hier een wapenschild. Dát had die Noor zélf nog nooit gezien. Klaarblijkelijk zegt het wapenschild hem niets… anders zou hij toch wel iets gezegd hebben… niet? Pas als ik op de tram naar huis wat opzoekingen doe en aldus mijn kennis in de heraldiek verdiep, vind ik het antwoord: Het wapenschild op de putdeksels in Oslo is dat van zijn eigen stad! Zou onze geamuseerde Noor dit ook weten?

Aan de kathedraal beslissen we toch een koffietje of chocolademelk te drinken. De kathedraal bezoeken is uiteraard niet mogelijk omdat ze… inderdaad gesloten is! Men zou de clerus moeten verplichten de gebouwen te openen en dit op straffe van onmiddellijke en volledige afbraak! Wie heeft nu iets aan gesloten kapellen, kerken of kathedralen? Dat men niemand van deze kaste kan verplichten om open van geest te zijn heeft op zich al dramatische gevolgen genoeg. Als ze dan bovendien nog onze, door de staat onderhouden, kunstschatten verborgen houden wordt het voor mij toch echt te bont.

We doen dus het eerste terrasje van ons Scandinavisch avontuur! Voor de koffie betalen we 35 NOK, bijna € 4, maar we krijgen daar wel een “refill” voor. We nemen vanzelfsprekend een tweede kopje en halveren zo de prijs! We sluiten deze avond ons bezoek aan Noorwegen af en hadden dat graag op een feestelijke manier willen doen met een flesje wijn. Met enige moeite vinden we Vinmonopolet. En een monopolie hebben ze inderdaad. Enkel deze winkelketen mag wijn en alle andere dranken van boven de 4,7 % alcohol verkopen. We besluiten uiteindelijk de aankoop uit te stellen tot na het stadsbezoek.

Op minder dan een kilometer bezoeken we de burcht van Oslo en nemen ruim de tijd wat foto’s te nemen. Vanop de heuvel is het zicht over de stad en de haven écht de moeite. We dalen af richting promenade en staan even stil bij een sculptuur die geassembleerd is uit gerecycleerde stukken plastic. De romp is gemaakt uit plastic flessen en werd bekleed met allerhande aangespoelde plastic voorwerpen. Het is echt een toffe installatie en we weten ze te appreciëren. Frankie bekijkt het vanuit het zakelijk standpunt: welk fortuin aan statiegeld zit in alle flesjes die de romp vormen?

Bij het begin van de promenade staat het oude station dat nu het Nobel Peace Centre is. We gaan binnen en snuiven de sfeer op maar bezoeken het niet ten gronde… daarvoor komen we wel eens terug. De promenade werd aangelegd op de oude kaaien van weleer waar de vissersboten hun vangst kwamen aanbieden en grote pakhuizen allerhande goederen opsloegen. Deze opslagplaatsen zijn vandaag coole restaurants en bars. Het geheel is écht funky en het is ronduit zalig hier wat te flaneren.

Op het verre uiteinde is het museum voor moderne kunst. In de tuin is een strandje en staan bankjes waar we met zicht op de fjord, de haven en het kasteel onze picknick doen. Het duurt geen 5 minuten voor de meeuwen een korstje komen bedelen. Aan hun poot zit steevast een ring. Dit is nieuw voor ons… geringde meeuwen?! Er zijn naar alle waarschijnlijkheid ook ongeringde meeuwen… wie kan deze dieren tegenhouden? Zouden de Noren dan zo’n last hebben van illegale (meeuwen)? Of voelen Noren, net als sommige Vlamingen, dan de dringende noodzaak om alles te ringen en dus te inventariseren, catalogeren en dus ook te controleren? Tot de meeuwen toe? Zijn vogels dan geen symbool van vrijheid? Met filosoferen geraak ik er niet uit en Frankie biedt zoals zo dikwijls een héél nuchter en praktisch antwoord op deze prangende vraag: De Noren spelen met de meeuwen en niet met de duiven! Ze pakken de beesten, steken ze in kooien en lossen ze op de Noordpool en wachten dat tot ze terug “vallen”. Een mens moet antwoorden soms niet al te ver zoeken!

Op de terugweg laten we ons verleiden door het “Paradijs”… zou er dan toch een kerk open zijn? Neen, natuurlijk niet, en zou het wél zo zijn, zou het dan paradijs worden benoemd? We stoppen in een artisanaal ijssalon. Ter afronding van ons stadsbezoek trakteren we ons op een lekker Italiaans ijsje!

Alvorens we de Trikk (lees tram) terugnemen passeren we nog even langs het operagebouw. De Noren zijn als ware Vikings nooit bang van iets en zeker ook niet om resoluut te kiezen voor een baanbrekend en ultravernieuwend project als dit! Chapeau! Het is gewoon schitterend.

We startten de dag met terughoudendheid maar zijn nu écht overtuigd van de schoonheid van de Noorse hoofdstad.