The art of writing is the art of discovering what you believe.

Gustave Flaubert

 


27 juli 2018

Distance today

Total distance

Weather




Sleeping: Wildkamperen ergens onderweg naar Bergen


We sliepen als roosjes op deze plaats. Er kwam geen verkeer meer voorbij na 21 uur en hadden dus het hele gebied voor ons alleen. We lagen al te maffen om 21 u 30 waardoor we natuurlijk klaarwakker waren om 6 uur. We besluiten geen ontbijt te nemen hier maar onmiddellijk door te rijden naar een camping op een kleine 20 km van Bergen. Wat er eerst uitzag als de meest afzichtige camping allertijde, blijkt uiteindelijk de camping te zijn die ons het mooiste plekje kan aanbieden vanop deze reis. We staan vlak aan het meer en vinden het hier zalig. Toch vertrekken we onmiddellijk na het ontbijt met het openbaar vervoer richting centrum Bergen.

Via de kaaien waar vis in al zijn vormen wordt aangeboden komen we op de wereldberoemde Bryggen… de gekleurde houten gevels van deze middeleeuwse pakhuizen zijn een icoon voor deze stad. Het is inderdaad prachtig! We hadden ze al dikwijls gezien in reportages maar stonden er vandaag zelf voor! Schitterend zicht! We kunnen dankzij het zonnige weer het rijke kleurenpalet waarin de huisjes zijn geschilderd, des te meer appreciëren.

We zijn hier duidelijk niet alleen vandaag… we kunnen letterlijk op de koppen lopen! Dat kan duidelijk niet worden gezegd van de vele terrasjes die geduldig op hun klanten zitten te wachten. Deze foto is genomen op 12 u 15… indien je de foto goed bestudeert zit er precies één man op een terras waar plaats is voor zeker een paar honderd mensen…

Deze sleutelhanger kan een mogelijke verklaring zijn voor dit fenomeen… de prijs. Alles is hier ontzaglijke duur zowel de vele souvenirshops als de restaurants zijn ronduit onbetaalbaar. Dit is de eerste grote stad die we bezoeken sinds ons vertrek en besluiten daarom toch voor een eerste keer uit eten te gaan. Eliane had gelezen dat de Chinese restaurants wél betaalbaar zouden zijn en dat is inderdaad niet gelogen. We stappen zelfverzekerd binnen in een onooglijk kleine zaak. De plastic tafellakens en dito decoratie zouden de meeste mensen afschrikken… wij weten beter. De keet zit afgeladen vol met Aziatische toeristen… en als zij het hier goed vinden zullen wij dat zeker ook doen.

We bestellen het goedkoopste menu en kiezen voor water en het goedkoopste pintje van de kaart dat wordt aangeboden aan dezelfde prijs als frisdrank. Pas als onze drankjes worden geserveerd, merken we dat het alcoholvrij is! Wadesmada? We lopen hier in Noorwegen inderdaad een ongemeen groot risico om dan toch nog serieuze en eerbare burgers te worden! Later op de namiddag zien we hoe een dame over de straat loopt met een fles wijn die ze kocht in de staatswinkel. Op zich niets speciaals ware het niet dat ze de fles met zo’n omzichtigheid tegen haar borst droeg als ware het een zuigeling!

We vervolgen onze wandeling door de stad en komen langs de kerk waar Grieg zo dikwijls heeft gespeeld. Hij is in deze stad geboren en vele straten en pleinen verwijzen naar de grootste Noorse componist ooit!

Aan de haven zien we hoe drie mammoet cruiseschepen liggen aangemeerd in de haven. Het lijken wel drijvende wolkenkrabbers. Ooit vertelde Rita me dat haar dochter een reis maakte op een schip waarbij de wandeling op het bovenste dek maar liefst 5 km lang was!
Elke dag storten deze schepen duizenden toeristen uit in de oude binnenstad. Elk vervoeren ze het equivalent van wel 40 reisbussen en 10 gemiddelde treinstellen! En dit per schip!  Je kan de opvarenden trouwens  tussen alle andere toeristen heel snel herkennen. De minst avontuurlijke onder hen hangen aan de rokken of broekszomen van de gidsen die hen koste wat het kost toch iets willen bijleren. De meest avontuurlijke trekken er alleen op uit maar kregen wel allemaal een duidelijk zichtbare sticker opgeplakt om in geval van verlies zeker terug te geraken op het juiste schip.

Niet iedereen heeft het hier in Bergen even gemakkelijk. We zien hoe een dame met “caddy” haar buit van een hele dag sprokkelen naar binnen sleept. Hout? Neen, lege blikken en plastic flesjes. Op alles zit hier statiegeld en de argeloze toeristen die hier slechts voor een paar uur worden losgelaten wéten dat niet. De meest ondernemende van de schooiers hebben dus een handel in het recycleren van lege verpakkingen en verdienen zo hun gravlaks op hun knekkebrød.

Ondertussen is de temperatuur in de stad echt opgelopen en dwalen onze geesten af richting frisse oever aan het meer in onze camping. De tram rijdt ons terug via de haltes van Sletten en Slettenbakken! Ik lieg niet!

 

Frankie en ik zoeken verkoeling in het meer terwijl Elianneke ondertussen haar watervrees beetje bij beetje overwint door een voetbadje te nemen in een teiltje. We zijn écht goed geïnstalleerd en genieten van deze prima kampeerplaats wanneer we een hele stoet kampeerwagens parmantig zien zoeken naar een plekje langs het water! Te laat gasten, hiervoor moet men aankomen om 8 uur  en niet om 20 uur!