We installeren ons op ons privéterrasje na onze wandeling. Het aperitief smaakt uitstekend! We serveren toastjes gemaakt met knekkebrød en Noorse Røros Ost kaas en schijfjes Ardeense salami. Waarom zouden we ons iets te kort doen aan de Hardangerfjord? Al onze buren zijn vertrokken waardoor we vrij zicht hebben op de fjord… en toch staren we niet in eerste instantie richting water. Op de open weide voor ons terras zien we hoe drie mensen alle voorbereidingen aan het treffen zijn om een grote groep te ontvangen! Een jeugdbeweging? Een georganiseerde reis à la “Joker”? We zien hoe druppelsgewijs dertigers zich aanmelden bij de hoofdmonitrice in véél te klein fluo topje. 

Tiens, wat zou hiervan de bedoeling zijn? Sommigen deelnemers kennen elkaar blijkbaar al, anderen staan wat ongemakkelijk te trappelen en draaien… we horen Engels praten maar zeker ook Nederlands, sommigen zijn uit Azië naar hier gekomen, de meeste zijn Europeanen. Na een kennismakingsronde moeten de deelnemers de volledige inhoud van hun rugzakken uitgieten en ze in publiek aan een inspectie onderwerpen! De deelnemers zijn véél te oud om nog welpjes te zijn! Welke volwassene laat dit nu toe? Zelf de slaapzakken worden binnenstebuiten gedraaid en de toiletzakken uitgekamd!  Ja makker, dat zou je bij ons niet moeten proberen! Ondertussen legt ons Elianneke het vlees in de pan: twee Deense worsten, samen 1 kg! 

Ondertussen heeft de monitrice haar strak fluo topje gewisseld voor een turquoise Mega Mindy pakje! De deelnemers krijgen elke een aantal zakjes met gedroogd voedsel als diner, geen uur geleden, vlak voor de deelnemers aankwamen, zagen we hoe Mega Mindy met een vettig pak frieten voorbijvloog. Wat is dit hier toch? De nieuwsgierigheid wordt Frankie te veel en gaat zich informeren. Het blijken deelnemers te zijn aan een managementcursus van een niet nader te bepalen Zuid-Nederlandse managementschool aan het estuarium van de Maas. Ze moeten in drie groepen een week lang volledig zelfstandig de natuur in trekken en er voor elkaar en het team instaan! Niet gewoon dus! We hebben de eerste aflevering gezien van een soap waarvan ik in geen geval de rest wil volgen!

Ondertussen zien we hoe over de fjord wolken komen overgewaaid die zowel zilver als goud meedragen. Ze zijn zilvergijs door de regen die ze meedragen maar tegelijk ook goudkleurig door de ondergaande zon. We worden alweer getrakteerd op een magisch tafereel. 

We ontbijten vroeg onder een staalblauwe hemel en snoeren onze wandelschoenen aan. Vandaag trekken we de bergen in op zoek naar de andere watervallen in de Husedalenvallei. Het pad is stijl en niet gemakkelijk begaanbaar maar wondermooi! Achter elke bocht of heuvel wordt het pad mooier en sprookjesachtiger! Het Hardangervidda nasjonalpak is ronduit betoverend! We stappen samen tot aan de tweede waterval en staan in totale verwondering voor zoveel natuurschoon. We zagen verleden jaar de Grand Canyon en de eeuwen oude Sequoia’s, doorkruisten Frankrijk en Spanje in alle richtingen en ontdekten al grote stukken van Italië… wél dit moet geenszins onderdoen!  Oordeel zelf en klik op het onderstaande filmpje.

We deden samen al héél veel kilometers door de natuur maar zijn het volkomen eens dat dit de mooiste van alle wandelingen is. Dé koninginnenrit van alle wandelingen! Elianneke beslist om na de tweede waterval terug te keren tot aan het bassin van waaruit de eerste waterval vertrekt. Frankie en ik gaan door tot aan de derde waterval. Er zijn ronduit geen adjectieven genoeg om de schoonheid, zuiverheid en majesteit van dit natuurgebied te omschrijven! Adembenemend het maakt ons weer héél even stil. We keren terug naar de basis via een grindpad en krijgen ook nu weer schitterende zichten cadeau.

Op de terugweg zien we ons Eliane terug en we nemen even tijd om vlak voor de eerste waterval een wel héél frisse plons te doen. Ook dit mochten we voor geen geld missen… wanneer kan een mens een bad nemen in smeltwater van een gletsjer? Toch gaan we na de wandeling nog langs tot op de camping om met de laatste drie “tokens” een warme douche te nemen. Deze nacht kamperen we terug wild en hebben dus ook geen sanitair.

Via een enorme brug komen we in een 7 km lange tunnel waar de Noren in het centrum van de berg voor het gemak een rondpunt hebben gebouwd, links naar Bergen, rechts… den andere kant op!

We vinden een perfecte campingplaats op een bijna verlaten landwegje en nemen het aperitief met  Spaanse wijn en sardientjes, muziek van het Zweedse Abba en een fris Deens pintje. We zijn in Scandinavië en genieten er met volle teugen van!