Rond 2u30 ’s ochtends meert het schip aan in de haven van Kristiansand en opent zijn poorten om zo de lange stoet van kampeerwagens op gang te laten komen. We merken helemaal niets van de enorm strenge grenscontroles waarvan sprake in alle documentatie. Elianneke kreeg zelf een mail om te verwittigen voor de vertraging dat deze draconische controles met zich mee zouden kunnen brengen. Voor we het goed en wel beseften waren de eerste kilometers op Noorse bodem al afgelegd.

Na een klein uurtje rijden, houdt Frankie het voor bekeken… te vermoeid om verder te rijden. We stoppen op een parking aan een klein kerkje en installeren ons. Wildkamperen is toegestaan hier! Van een echte nachtrust kunnen we niet meer spreken maar zullen wél een uiltje vangen…

Onze eerste lange tocht doorkruist de provincie Telemark. Het voordeel van ’s nachts aan te komen de verrassing onmiddellijk en totaal te hebben bij het ontwaken. Zonder het te beseffen zijn we gisteren aangekomen in een ruwe natuur van rotsen en bergstroompjes en bergmeren. Voor een tocht van 400 km zijn we een goede zes uur onderweg. Na het ontbijt beseffen we dat er één sneller alternatief zou kunnen geweest zijn. We zitten ondertussen al té ver en besluiten verder te rijden via deze regionale baan. Op dit stuk van de weg zien we geen andere kampers en nauwelijks ander verkeer. De natuur is ronduit adembenemend!

Als graadmeter voor de zuiverheid van het water en de lucht neemt men hier o.a.  de mossen . Hoe meer en groener het mos, des te gezonder! Verder moeten we de komende weken zeker geitenkaas eten en zelf forel gaan vangen.... we zullen wel zien zeker.  

Tegen de middag belanden we terug op de geplande route. Op sommige plaatsen zijn de wegen zo smal dat twee brede caravans elkaar niet kunnen kruisen. We delen deze wegen trouwens ook met zware vachtwagens… alle vervoer van zuid naar noord moet of via Oslo, wat een meer dan aanzienlijke omweg is, of over deze weg!

We houden even halt bij een grote waterval die zich smijt in de Sør Fjord. Uiteindelijk zouden we heel de weg lang, om de honderd meter watervallen zien die zich van nog hoger én met nog een bredere bedding zich argeloos van de rotsen stort. Dit natuurlandschap is ronduit spectaculair! Hoe chique is dit! Over de volledige lengte van de Fjord worden kersen aangeboden. De lokale boeren zetten netjes plastieken bakjes klaar met porties van 500 gr, de kassa staat er even netjes naast. Men rekent op de eerlijkheid van de klant om het gepaste geld in de kassa te steken en een portie mee te nemen. Doe dit in Vlaanderen en je bent kersen, kassa én verkoopsinfrastructuur kwijt binnen de paar uur. Kwijt bedoel ik dan en niet verkocht!

We boeken in op onze camping en installeren ons… het is altijd terug zoeken waar wat is en hoe het efficiënts de zaken op te lossen. De zichten vanuit de camping zijn schitterend en zeker van de beste die we ooit hadden, toch missen we de ruimte die hadden op onze kleine natuurcamping in Denemarken. Het weer strooit wat roet in het eten, vlak voor de ratatouille wordt opgediend moeten we halsoverkop naar binnen vluchten.