Nog voor 8 uur starten we aan onze ochtendwandeling. We dienen namelijk anderhalf uur verder twee huurfietsen op te halen. “Le fond de l’air” is maar friskes, in de velden werd het graan al geoogst en zelf het stro is al binnengehaald. Aan de oneindige rijen fruitbomen hangen de appeltjes al te blinken en genieten van de zachte half zomerzon om de laatste blos op hun wangen te kleuren alvorens binnen enkele weken geplukt te worden. Het is duidelijk half augustus… de frissere september dagen kondigen zich aan.

Geen kwartier na het afhalen van de fietsen bollen we vlotjes over de stijger waar de overzetboot de passagiers voor Konstanz aan het inschepen is. Een geluk uit de duizend dus want ook wij moeten die richting uit, tickets kopen we aan boord!

Vanuit Konstanz vertrek onze fietstocht langs de oevers van het meer. Het fietspad loopt langs wijken waar de (zeer) rijken hun vakantie komen passeren. De mooiste villa’s dateren van rond 1900 en getuigen van een tijd waarin architectuur in eerste instantie mooi diende te zijn! Sommige palazzi hebben schitterende mozaïeken of muurschilderingen op de gevel, allen hebben ze een onneembaar zicht over het meer. We doorkruisen bossen en rijden ook even langs het meer tot aan het bruggetje dat het eiland Mainau met het vasteland verbindt.

We hebben vandaag een afspraak met Graaf en Gravin Bernadotte, de jongste telgen van het adellijke geslacht dat rechtstreekse familieband heeft met o.a. het Zweedse hof, die het eiland Mainau in persoonlijk bezit hebben. Hun illustere voorvader Lennert, Prins van Zweden, was een begenadigd botanist en fervent bloemenliefhebber. Het resultaat is vandaag de dag nog altijd te bewonderen! De bloemenpracht is overweldigend en vermoedelijk niet te vergelijken met keukenhof of de Shelsey flower show. 

Bovendien zijn de tuinen en parkgedeelten zo aangelegd dat er elk seizoen wel wat te beleven is. In de lente maken niet minder dan 500000 tulpen hier het mooi weer, in volle zomer is er de rozencollectie die samen met de dahlia's de bezoekers in vervoering brengen. Tussen alle stukken van het park liggen borders waarvan de kleuren altijd opnieuw blijven verbazen. Wat de tocht door deze praaltuinen helemaal apart maakt is dat men vanuit vrijwel alle perspectieven alles kan bewonderen met het meer als achtergrond!

Op de boot terug besluiten we het in stijl af te ronden en installeren we ons aan een tafeltje voor twee. Nog voor de boot de haven van Konstanz verlaat staat er een koelemmer met een flesje droge witte Bodensee wijn op tafel maar vergeten daarbij dat we na de boottocht nog een pittige klim hebben met onze fietsen, op de eigenste hellingen waar de wijngaarden voor onze wijn werden aangeplant.