Het hôtel particulier dat Frankie heeft uitgezocht als pied-à-terre in de Provence is ronduit schitterend. Een driehonderd jaar oud plataan op het pleintje voor zijn stadspaleis laat vermoeden hoe oud dit gebouw wel is. Veel zal er niet veranderd zijn op de “place de la Bourgade” sinds de dames uit het dorp hier honderd jaar gelden het linnen kwamen wassen in de lavoir of hun kruiken kwamen vullen aan de fontein.
In dit deel van Frankrijk worden de huisnummers toegewezen op basis van de afstand van het pand ten opzicht van het centrum. Zo ligt bijvoorbeeld huisnummer 100 in de straat op 100 meter van het begin van die straat. Kan u zich dus inbeelden waar huisnummer 2 ligt. Inderdaad pal in het centrum van het dorp!
Het huis is danig historisch dat de sleutel van de voordeur werd opgenomen in het wapenschild van de stad dat op de vlag is afgebeeld.
Bovenaan de monumentale trap geeft de massieve voordeur toegang tot het huis. Je bent onmiddellijk onder de indruk als je de eerste stappen zet op de vloeren in Franse zandsteen en de machtige eiken balken van de plafonds ziet hangen op vier meter boven je hoofd. De chesterfield zetels nodigen de bezoeker onmiddellijk uit om zich te installeren en de volledige ervaring tot zich te laten komen. Op de verdiepingen zijn de vloeren uitgewerkt in voleiken parketvoeren die de vergelijking kunnen doorstaan met het inlegwerk dat ik ooit in de kastelen van de Loire zag. Verder zijn alle meubels duidelijk stukken die van bij topantiquairs komen. Hoe mooi is dit! Hoe snel kan een mens zich thuis voelen?
“Ordre et beauté, luxe calme et volupté”, schreef Baudeliare ooit in zijn « invitation au voyage ». Als het op één plaats kan worden toegepast, is het zeker wel op deze!
De ambiance op de Place de la Bourgade is zeker wel écht bon-enfant ! Als we ons ‘s avonds buiten installeren komen de lokale vrienden en kennissen langs om een babbeltje te slaan of iets mee te drinken en te eten. En zo komt het dat ik de eerste avond van mijn verblijf in het paradijselijke Bédoin buiten met Elianneke en Frankie ook samen met een Franse schone en een Viking aan de tafel zit.
Op zondagavond organiseert het verenigde feestcomité van de “Place de la Bourgade” een apéro dinatoir. Iedereen brengt iets mee voor te eten of te drinken en deelt het met de andere genodigden. Het is een gezellige boel en leren zo een heel aantal lokale specialiteiten kennen. Veel oorspronkelijke inwoners van Bédoin zitten er anders niet tussen. Buiten Joël en zijn echtgenoot zijn alle andere inwijkelingen.