Les Jas

Op de laatste (zon)dag van juli zorgt Elianneke voor een typisch Frans ontbijt: croissants en pain au chocolats. Om halfnegen zitten we al aan het ontbijt en hebben allen een tumultueuze nacht achter de rug. Zelf lagen we al in bed voor 22 uur maar daarin waren we duidelijk de enigen! Tot diep in de nacht hoorden we stemmen van de feestvierders die ongegeneerd al zingend of roepend zich een wegbanen naar hun vakantiehuis.

Er zijn, door de zeer hoge temperaturen, twee momenten waarop men kan actief zijn in Bédoin: van ochtendgloren tot één uur middags en van 17 uur tot… inderdaad ook het ochtendgloren. Weinigen zijn geroepen om de twee shiften te combineren. Wij kiezen resoluut voor de ochtend en vroege avond.

Op de vorige wandelingen merkten we al hoe planten volledig bedekt werden met honderden kleine huisjesslakken. Ze zitten dicht op elkaar gepakt te genieten van de zon. De iets minder fortuinlijke exemplaren kwamen we tegen op de artisanale markt gisteren. Ook deze slakjes zitten dicht op elkaar gepakt maar dan in een bokaal en baden in een sausje van look en peterselie. Aan een slakkengangetje gaan we terug de hellingen van de Ventoux op. Deze ochtend maken we een wandeling die ons zal leiden door de lagere stukken van de Garrige en ons langs de vele "bergeries" zal brengen die de herders hier bouwden. Ondanks de zéér rijke fauna en flora is het gebied voor kleinvee onherbergzaam! De kuddes schapen kunnen niet elke dag tot in de vallei worden teruggebracht en moeten dus beschermd worden tegen roofdieren als vossen, dassen, wezels en ja ook wolven. Verdwalen zullen wij hier in alle geval niet doen. De wandelpaden zijn mooi bewegwijzerd en gaan van het éne “lieu-dit” naar het andere.