Model

“Somewhere between the start of the trail and the end

is the mystery why we choose to walk”

Diana Ross

Datum

Distance today

Total distance

Weather

12 juli 2022

15 km.

35 km.

Altimeters up

421 m.

Altimeters down

440 m.

Sleeping: Hotel Bergheim - Lech

Walking with: Kelle

Route:

- Lech

- Warth

- Lechleiten

We hebben de weg zo vroeg ’s ochtends voor ons alleen, heerlijk is dit. Een eerste stuk van de wandeling loopt over de “Forstweg”, de weg van de vorst besluit Stef. Of de koning hier ooit gepasseerd is laat ik in het midden, en of die dan ook koning van het bos zou zijn is helemaal te betwijfelen.

Het ondenkbare gebeurde deze ochtend! Ik was sneller wakker dan Stef! De wandeling van gisteren hangt duidelijk in de kleren. Niet zonder enige last van stijfheid in benen en voeten beginnen we langzaam aan de tocht van vandaag.

Wel is zeker dat de échte koninginnen van de Alpenweides de lichtbruine koetjes zijn. Ze lopen over de weg en staren je aan met vragende ogen. De zware koperen bellen die rond hun nekken hangen, klepelen er elk op hun eigen toon rustig op los en bieden ons zo een uniek Alpenklokkenspelconcert!

Bij het betreden van deze Alpenweides moet de wandelaar strikte regels respecteren. Deze runderen zien er lieflijk uit maar het blijven kolossen die onvoorspelbaar kunnen zijn. Bij het verlaten van één van de weides merk ik een bord op dat eigenlijk ook aan elke schoolpoort een plaatsje zou verdienen: “Betreden op eigen risico én, ouders, hou uw kinderen onder controle”. Het is zeker het overwegen waard!

Een beetje verderop horen we het bekende geluid van motorzagen. Het gemeentepersoneel van Lech reed ons inderdaad voorbij en bedankte ons zelfs uitvoerig omdat we één van de poortjes voor hen open hebben gehouden. We horen met een zware slag twee majestueuze sparren tegen de vlakte gaan waardoor onze wandelweg volledig versperd is. Op geen vijf minuten tijd zagen vier mannen voldoende takken weg om ons een doorgang te geven. Het moet gezegd worden dat alles perfect onderhouden is. Er zijn regelmatig bankjes om te rusten, op sommige plaatsen kan men zelf languit gaan liggen op houten ligmeubels en om het uur kom je een BBQ-plaats tegen waar naast banken, tafels en een grill zelf het stookhout keurig is voorzien.

Bij het binnenwandelen van Warth worden we door een koppel aangesproken in het Nederlands, om precies te zijn: in het Vlaams. Blijkbaar hebben de opschriften op onze T-shirts onze identiteit verraden. We gaan het gesprek aan… tot iets bij mij begint te dagen. Ik heb deze dame ooit nog gezien. Ik ken ze zelfs goed…. Maar van waar? Hoe het menselijke geheugen werkt, is me niet altijd heel duidelijk maar in geen tijd weet ik alles terug. Nancy en ik startten samen in 1989 aan het regentaat en studeerden drie jaar daarna ook af… we zagen elkaar sinds toen nooit meer terug. Hoe klein kan de wereld zijn. Het is in alle geval een blij weerzien.