“No intelligent idea can gain general acceptance unless some stupidity is mixed in with it”

Fernando Pessoa

Sleeping:

Walking with: Brigitte en Thiery

"Je suis partout" wist een sticker ons vandaag te vertellen.  Het is inderdaad overal, dat winst ook Maurice Maeterlinck als hij een eeuw geleden hete chanson XIII schreef. Maeterlinck is de enige Belgische schrijver die ooit de Nobelprijs literatuur won, en zeker niet ten onrecht. Oordeel zelf:

J'ai cherché trente ans, mes sœurs, 

    Où s'est-il caché?

J'ai marché trente ans, mes sœurs, 

    Sans m'en approcher...

J'ai marché trente ans, mes sœurs, 

    Et mes pieds sont las,

II était partout, mes sœurs, 

    Et n'existe pas...

 L'heure est triste enfin, mes sœurs, 

    Ôtez mes sandales,

Le soir meurt aussi, mes sœurs,

    Et mon âme a mal...

 Vous avez seize ans, mes sœurs, 

    Allez loin d'ici,

Prenez mon bourdon, mes sœurs, 

    Et cherchez aussi...

Op onze eerste dag stappen doen we allemaal het T-shirt aan dat Brigitte en Thierry ons hebben gegeven. Zalig cadeau, je voelt niet iets aan te hebben en toch beschermt het je. Ze hebben er een tekst laten opdrukken in het Portugees: “Bom camino Portugues 2018”. Frankie merkt gevat op dat bij Elianneke een A ontbreekt na de Bom… waar blijft hij het toch altijd halen?

De tocht uit de stad duurt lang en is allesbehalve mooi. De beide boekjes hebben ons aangeraden een bus te nemen tot buiten de stad en dan pas te beginnen met de wandeling... maar dat doen we niet. Een camino is als een levenswandel. We kunnen saaie, moeilijke, onaangename, zware of droevige stukken toch ook niet uit ons leven knippen? We bijten door en banen ons een weg uit de stad. Als we denken het uiteindelijk te hebben afgerond komen we in Maia… zeven verschillende KMO-zones waar gewoon geen eind aankwam! Het enige lichtpunt was een man die ogenschijnlijk voor een hoop vuilnis een weemoedige melodie op de accordeon aan het spelen was. We bedanken hem en pas een seconde daarna merken we op dat boven in de boomgaard een Maxi-Cosi staat waarin een kind ligt te slapen. Hoe aandoenlijk!

Ondertussen is ons gezelschap aangevuld door Celia, een dame uit Cape Town, Zuid-Afrika. We zagen haar al eerder op de weg maar waren ze uit het oog verloren. Ze gaf grif toe dat ze Lidl was binnengeslopen. Niet onmiddellijk om boodschappen te doen maar om te kijken hoe de zaken hier werden georganiseerd. Ze leidt met haar man een supermarktketen waarbij ze 300 tewerkstelt! Ze wil koste wat het kost het werk even achter zich laten maar kon toch aan de verleiding niet weerstaal om even de supermarkt binnen te glippen!

De weersvoorspellingen waren niet al te denderend… het zou gaan regenen. Ondertussen lezen we als volleerde pelgrims zelf het weerbericht uit de natuur. De positie van de wolken? De vlucht van de zwaluw? Geen van beide! We zien hoe de landbouwers hier de irrigatiekanonnen op volle toeren laten draaien… geen boer zou dit doen met zekerheid van regen binnen de paar uur. We lopen dus heel zelfverzekerd naar onze eerste overnachtingsplaats.

Gérard is de naam van de gids die Brigitte en Thierry altijd consulteren. Er een privé overnachtingsplaats is voor € 10 per bed. Bij het binnen stappen van de achtertuin zien we een prachtig zwembad! Hier moeten we duidelijk zijn!

We brengen de avond door achter het scherm. De wereldbeker voetbal in Rusland mag niet worden gemist. Thierry sleept een heel arsenaal aan vlaggen en gadgets mee om het geheel wat te plzanter te maken. Exit Ronaldo is in alle geval de conclusie… Portugal is er niet goed van!