Om 8 uur zijn we al terug te been. De stad baadt in een zware weemoedige sfeer… alle winkels zijn nog toe, de terrasjes nog niet uitgestald en straks zullen we onze Gustaf hier achterlaten. We hebben de grootste moeite om een chocoladekoek te vinden voor het ontbijt. Het enige voordeel dat we hebben nu al rond te lopen is de kathedraal binnen te geraken zonder files. Noch aan de ingang, noch aan de relieken van Sint-Jacob, nog aan het hoofdaltaar waar pelgrims en de buste van de heilige omarmen staat er iemand.

Tegen de klok van 12 willen we de bus opstappen richting Porto… althans dat was het plan. Ondank onze geboekte tickets staan we blijkbaar niet op de passagierslijst. De chauffeur wil ons meesturen met de bus naar god weet welke stad! Elianneke maakt duidelijk dat dit niet zomaar zal passeren en ik confronteer uiteindelijk de twee chauffeurs. Ze zijn het duidelijk oneens met elkaar maar tegen dat ze het goed en wel eens zijn liggen onze rugzakken al in de koffer en zitten we op de vrije plaatsen in de bus. Vlak voor vertrek komt hij toch onze namen afroepen en onze tickets ophalen! Den hurk weigert natuurlijk de WC van de bus open te maken en is zo dwaas van ook de airco niet goed af te regelen in de bus. Vooraan bevries ik bijna terwijl achteraan de mensen onwel worden. Gedurende deze lange rit maak ik kennis met een pelgrim uit Quebecq, zij stapt 1500 km vanuit Tours naar Santiago. 

Bij aankomst in Porto smijten we onze rugzakken uit en banen ons een weg naar het reuze scherm op het plein van de vrijheid… de Belgen spelen “de kleine finale” en dit mogen we niet missen. Uitslag 2-0 voor de Belgen.

We lopen als triomferend door de straten van Porto tot aan de oevers van de Douro waar de dames op ons wachten op een terrasje. Thierry en Frankie lopen al 14 dagen met de Belgische vlag op hun rug en doen dit ook op deze wandeling!  

We eten gegrilde sardines op terrasje aan de  overkant van de Douro en aanschouwen een prachtige zonsondegang als afsluiter van een schitterende camino. Mercikes Elianneke en Brigitte, Thierry en Frankie en natuurlijk ook onze aller Gustaf!