De maaltijd is uitstekend, de sympathieke baas zorgt voor zijn gasten! Terug op de kamer kijken we uit naar een nacht in echte lakens, in een kamer waar plaats is om alles eens uit rugzak te nemen en te laten verluchten. Rond elf uur worden we inderdaad wakker van feestende jongeren! We zouden niet meer kunnen inslapen tot 6 u 15 ’s ochtends. Niet uit te houden, ze praten niet maar roepen, tieren, hoe later op de nacht hoe gortiger het wordt. Zelf de oorstoppen die ik ook gebruik tijdens het werken in de tuin blijken niet opgewassen te zijn tegen dit gebulder. Eliane weet te vertellen dat het fenomeen “Botellon” heet. Jongeren kopen goedkope alcohol in de winkel en drinken het op in de straten en op de pleinen van de stad. Ze laten daarbij een waar stort achter. Het feest eindigt op een dikke laag afval, tijdens het verlaten van de stad zwerven de uitgetelde feestgangers als geesten door de stad. We nemen een snel ontbijt en zien hoe jongeren ook hier binnenvallen, een ontbijt nemen en het doorspoelen met een laatste pint.

Het regent vandaag serieus door. We moeten dus vertrekken in poncho en beslissen niet het normale pad te volgen maar gewoon de straat te nemen.  Aangenaam stappen is dit niet maar we moeten ook deze afstand afleggen. We zien halverwege hoe andere pelgrims de weg vervoegen. Beginnen ze dan pas nu te stappen? Neen! Als het regent nemen deze pelgrims de trein, ook als de weg niet mooi is – zoals het doorkruisen van een industriegebied – nemen ze liever de bus. Als ze moe zijn maar toch vooruit willen nemen ze een taxi en wanneer ze zere voeten hebben? Een combinatie van alle mogelijkheden samen. Op zich moet iedereen zijn weg maar lopen en mogen wij er ons niets van aantrekken. Het wordt natuurlijk anders als het een onmiddellijk invloed heeft op onze eigen overnachtingsmogelijkheden. Zo kruisen we een Duitse pelgrima - nota bene met kompas aan de rugzak – die halverwege zo fris als een hoentje van de trein komt en een sprint doet naar het pelgrimshuis. Op deze manier laten wij natuurlijk de kaas van tussen onze boterham stelen.