After a day's walk everything has twice its usual value.

George Macauley Trevelyan

Walking with: 

 De nacht is onrustig in een veel te kleine herberg. Ik kan niet slapen en blijf zonder licht in m’n bed maar schrijven. Tegen zeven zijn de meeste weg maar dat kan ons niet schelen. We boekten gisteren al een pensionnetje omdat we wisten dat in Castro-Urbiales slechts zestien bedden zijn voor pelgrims.

We beginnen de tocht langs een steile trap en komen dan op de Camino die ons de prachtigste vergezichten geeft over de golf van Biskaje. Oceaan en Iberisch contitent vrijen hier met elkaar. Het schuim staat op de lippen van een veel te woeste minnaar. Veel mooier dan dit kan het niet worden. De kliffen zijn begroeid met het groenste kruid waarvan konijnen en geiten volop van genieten. Hoe houden zij het uit? Ondertussen weten wij niet waar eerst te kijken. Hoe mooi is dit, waarom zijn de eerste vertrokken bij het krieken van de dag en laten in de sluimer van den nacht zoveel naast zich liggen? Hoe anders dit moois wel appreciëren als bij het puimen van de dag?

Onderwegen nemen we een Belgisch ontbijt. We hebben vandaag de fietsersroute gevolgd en moeten dus niet de bergen in. Tegen de middag lopen we binnen in het plaatsje waar we hebben geboekt. Het pensionnetje is gelegen op de kaai waar de vissers aanleggen. Niets in dit etablissement is nieuw en alles authentiek. Ook dit is alweer een goede keuze.

Het stadje is mondain maar heeft ook plaats voor ons. Niets  zit hier gewrongen en alles is ok. Onze kamer op de eerste verdieping is te bereiken via een vol houten trap. Alles straalt hier “grandeur” uit en ook dat is nu ok. Elianne merkt op dat de babes hier een taille hebben om onder de deur te schuiven. Waar zijn de tijden dan dat de facteur dat nu en dan eens deed?